نمایـــــش احســــــــاس با عکــــس

باران گرفت

زنده شدی از میان هزار سال خاطره

خیس شدم از عطر بودنت

همه در باران تند تند راه می روند!

این منم که می ایستم و با چشم هایم به تو فکر میکنم...

زندگی شبیه شعریست ؛ قافیه هایش با من ،

” تو ” فقط همیشه ردیف باش !

کتاب شادمان زندگی‌ام با تـــــــــــــو ست

نباشی؛

چیزی نیستم جز دائره‌المعارف اندوه

بوسه ابتکاریست از طبیعت،

برای زمانیکه احساس در کلام نمی گنجد …

ساره می‌بارد از زمین به آسمان

تو عبور کرده‌ای امشب

از خیابان ِ خواب ِ من!

تک تک سنگ ریزه های جاده،

از نبود تو می پرسند و من ...

حوّایت می‌شدم

اگر سیبِ سرخی داشتی

حیف «آدم» نیستی...

چای هایت را تلخ نخور

یکبار نگاهم کن ...

تمام قند های دلم را برایت آب میکنم ...

من اونقدر شکستم، حس می کنم

که هیچ ارتفاعی، خطرناک نیست ...

برگرد به آغوشم

بهار تن ِ من

به پاییزهای برگ ریز و سرد

عادت ندارد ...

مـی گـویـنـد بـاران کـه بـبـارد

بـوی ِ خـاک بـلـنـد مـی شـود . .

پـس چـرا ایـنـجـا

بـاران کـه مـی بـارد

عـطـر خـاطـ ـره هـا مـی پـیـچـد ؟ . . .

عجب دلم هوای تو را کرده

کاش تصویرت نفس میکشید . . .

شاید امروز نه ؛

اما من ایمان دارم که سرانجام همه چیز درست خواهد شد...

آری ، روزهای خوب خواهند آمد ...!!!!

دلـــــم میگـــــیرد

وقــــــــتـی مـــــیدآنم

در دنـــــــیآیِ بـــــه این بـــــزرگی

هیچ دلـــی نیســت کــه بـــرآیِ مـن تنـــگ شـــود...

تولد انسان روشن شدن کبریتی است

و مرگش خاموشی آن!

بنگر در این فاصله چه کردی؟!!

گرما بخشیدی... یا سوزاندی...!!!

جوانی هایتـ را

با بچگی هایـم

پیـر کردم

به موی سپیدت مرا ببخش مــــــــادر

ای تمـــام هستی من
 

زیاده از حد خود را تحت فشار نگذار،

بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتد که انتظارش را نداری. . .

کاش می فهمیدی برای این که تنهایم تو را نمیخواهم ؛

برعکس....برای این که میخواهمت, تنهایم...!

آدمها به اندازه ی "نا گفته هایشان"

از هم دور می شوند ،

نه به اندازه قدم هایشان

چیزه زیادی نمیخواهم....

فقط کمی گوش کنی....

اندکی درک کنی.... و از ته دل این جمله رو بگویی :

آرام باش! من کنارتم.....!

تو شیرین‌تری

یا

حادثه‌ی باران

در این روزهای آلوده ؟؟